Turkusowe rewolucje

Termin „turkusowe organizacje” pochodzi od teorii ewolucji świadomości Frederica Laloux’a przedstawionej w jego książce „Przełom. Od hierarchii do samozarządzania w organizacjach”. „Turkus” odnosi się tu do najnowszego, ewolucyjnie zaawansowanego sposobu myślenia o organizacjach.

Turkusowe organizacje cechują się kilkoma kluczowymi atrybutami:

Całościowość: Ludzie nie są postrzegani jedynie jako zasoby czy role zawodowe, ale jako całościowe istoty z różnymi uczuciami, potrzebami i aspiracjami. W turkusowych organizacjach jest miejsce na całą gamę ludzkich doświadczeń.
Samozarządzanie: W miejsce tradycyjnych hierarchii, turkusowe organizacje wprowadzają systemy oparte na zaufaniu i odpowiedzialności, gdzie zespoły są bardziej autonomiczne i podejmują decyzje bez potrzeby kierownictwa w tradycyjnym rozumieniu.
Ewolucyjny cel: Zamiast sztywnych planów strategicznych, turkusowe organizacje skupiają się na głęboko odczuwanym, ewolucyjnym celu. Pozwala to organizacji na adaptację i zmianę w odpowiedzi na dynamicznie zmieniające się otoczenie.

Wprowadzenie modelu turkusowego w praktyce może być trudne dla wielu tradycyjnych organizacji, ale dla tych, które to robią, często przynosi znaczące korzyści w zakresie zaangażowania pracowników, innowacyjności i zdolności do adaptacji.